دیاپازون آموزشی
۳,۵۰۰,۰۰۰ تومان۴,۵۰۰,۰۰۰ تومان
• تعداد: چهار عدد دیاپازون با دو جعبه و یک ضربه زن
• سایر موجود: 512 هرتز
• عرض: 2.5 سانتیمتر
• طول کلی: 18 سانتیمتر
• وزن دیاپازون : 90گرم
• کاربرد: دیاپازون، وسیله کمک آموزشی فلزیست دارای دو شاخه که انتهای آنها به یک پایهٔ مشترک وصل شدهاست. با وارد شدن ضربه به شاخههای آن، دیاپازون به ارتعاش درمیآید و امواج صوتی در یک بسامد (فرکانس) خاص تولید میکند. بسامدِ هر دیاپازون ثابت است و به پدیدهٔ تشدید مربوط است. دیاپازون کاربردهای مختلفی از جمله کنترلکردن نت ها و کوککردن سازهای موسیقی دارد.
• جنس: تولید شده از مواد با کیفیت بالا، فولاد نیکل یا آلومینیوم.
موجود
شرح
دیاپازون آموزشی در آزمایشگاه فیزیک یکی از وسایل تولید صوت می باشد. برای بررسی صوت با فرکانس های مختلف می توان از این مجموعه استفاده نمود.
هر دیاپازون فرکانس ویژه ای دارد که با استفاده از کوبه می توان آن را به نوسان واداشت تا موج صوتی با فرکانسی که روی بدنه دیاپازون ثبت شده تولید نماید.
هنگامی که دو دیاپازون را روبروی هم قرار دهیم و یکی را به نوسان واداریم جعبه دوم نیز شروع به نوسان می کند که همان پدیده تشدید در امواج می باشد.
دیاپازون (به فرانسوی: diapason، به انگلیسی: tuning fork)، وسیلهای فلزیست دارای دو شاخه که انتهای آنها به یک پایهٔ مشترک وصل شدهاست. با وارد شدن ضربه به شاخههای آن، دیاپازون به ارتعاش درمیآید و امواج صوتی در یک بسامد (فرکانس) خاص تولید میکند. بسامدِ هر دیاپازون ثابت است و به پدیدهٔ تشدید مربوط است.
دیاپازون کاربردهای مختلفی از جمله کنترلکردن نُتها و کوککردن سازهای موسیقی دارد.
بررسی تخصصی دیاپازون با جعبه
برای بررسی تخصصی دیاپازون با جعبه باید به شما بگوئیم که چنگال کوک، میله فولادی باریک و دو شاخه که وقتی روی یک آهنگ خاص تنظیم می شود، تقریباً به طور نامحدود کوک خود را حفظ می کند. ظاهراً توسط جان شور، نوازنده ترومپت جورج فریدریک هندل، اندکی قبل از مرگ شور در سال ۱۷۵۲ اختراع شد. از آنجایی که صدایی تقریبا خالص تولید می کند (بدون تن صدا)، در مطالعه تجربی فیزیک صوت مفید است. همچنین در آلات موسیقی مانند دولسیتون یا تایپوفون، مجموعهای از چنگالهای تنظیم مدرج که توسط چکشهای نمدی با استفاده از مکانیزم صفحه کلید زده می شود، استفاده شده است. البته لازم به ذکر است که جورج فریدریک هندل، آلمانی (تا سال ۱۷۱۵) گئورگ فردریش هندل، هندل همچنین هاندل، (متولد ۲۳ فوریه ۱۶۸۵، هاله، براندنبورگ [آلمان] – درگذشته ۱۴ آوریل ۱۷۵۹، لندن، انگلستان)، آهنگساز انگلیسی آلمانی الاصل. اواخر دوره باروک، به ویژه برای اپراها، اواتوریوها، و آهنگسازی های دستگاهی او مورد توجه قرار گرفت. او مشهورترین اراتوریو، مسیح (۱۷۴۱) را نوشت و همچنین برای قطعات گاه به گاه مانند موسیقی آب (۱۷۱۷) و موسیقی برای آتش بازی سلطنتی (۱۷۴۹) شناخته شده است. هندل پسر یک جراح آرایشگر بود. او استعداد قابل توجهی برای موسیقی نشان داد و در هاله آهنگساز فردریش دبلیو زاخو شاگرد شد و اصول اجرای کیبورد و آهنگسازی را از او آموخت. پدرش زمانی که هندل ۱۱ ساله بود درگذشت، اما تحصیلات او فراهم شده بود و در سال ۱۷۰۲ به عنوان دانشجوی حقوق در دانشگاه هال ثبت نام کرد. او همچنین ارگ نواز کلیسای جامع اصلاحشده (کالوینیست) در هاله شد، اما تنها یک سال قبل از رفتن به شمال به هامبورگ خدمت کرد، جایی که فرصتهای بیشتری در انتظار او بود. هندل در هامبورگ به بخش ویولن ارکستر اپرا پیوست. او همچنین برخی از وظایف نوازنده هارپسیکورد را بر عهده گرفت و در اوایل سال ۱۷۰۵ ریاست اولین اپرای خود به نام آلمیرا را در هامبورگ بر عهده گرفت.
اطلاعات اضافی
وزن | 3 کیلوگرم |
---|---|
ابعاد | 20 × 20 × 20 سانتیمتر |
بررسی ها
هنوز نظری وجود ندارد